انواع مصاحبه ی روانپزشکی :
مصاحبه ی بینش گرا(روان پویایی)
مصاحبه ی علامت گرا(توصیفی)
هر دو نوع رویکرد دارای مزایایی می باشند که با تلفیق آنها می توان اطلاعاتی را در سطوح گسترده و متفاوتی به دست آورد.
مصاحبه ی بینش گرا:این مصاحبه مبتنی بر این نظریه است که تعارضات عمیقی که (اغلب)مربوط به دوران کودکی است ،به عوامل مزمن و آسیب زا تبدیل می شوند.این عوامل بر روان و ذهن فرد صدمه می زنند،اعمال و فعالیت های فرد را مختل کرده ،ادراکات وی را تحریف نموده و باعث پیدایش علائم،رفتار های ناسازگارانه و رنج و ناراحتی فرد می شوند .
هدف این مصاحبه این است که تعارضات را به سطح آگاهی(هووشیاری) فرد بیاورد تا اینکه فرد بتواند آنها را حل و فصل کند .البته این کار به این سادگی ها انجام نمی شود و با اینکه بیمار به دنبال کمک آمده است با استفاده از مکانیسم های دفاعی نا خود آگاه ،زمانی که می خواهد در مورد این تعارضات صحبت کند و آنها را توضیح بدهد مقاومت می کند .
روشهایی که در این مصاحبه استفاده می شود:
1_تعبیر رویا
2_تداعی آزاد
3_جست و جو کشف اضطراب ها
4_رویا رو کردن بیمار با رفتار هایی که نسبت به درمانگر و دیگران دارد
5 _مشخص کردن دفاع ها و تحلیل مقاومت بیمار نسبت به بحث در مورد تعارض هایش
در این نوع مصاحبه هدف مصاحبه گر هم 1.تشخیص و هم 2. درمان است.
اصول_مصاحبه_ی_بالینی
اوتمر