عبدالرضافارسی
یادداشت های عبدالرضا فارسیعبدالرضافارسی
یادداشت های عبدالرضا فارسی
بلوغ نوجوانان
نوجوان به دلیل ناآگاهی دوره بلوغ را با ترس و اضطراب طی می‌کند .
ناآگاهی مهم‌ترین ضعف بهداشت بلوغ در جامعه ماست که به‌تنهایی عمق فاجعه را مشخص می‌کند. این ناآگاهی نه تنها نوجوانان بلکه در بسیاری حوزه‌ها بزرگسالان جامعه را هم در برمی‌گیرد و از این طریق به منشأ ناشناخته برای تولید آسیب‌های دامنه‌دار اجتماعی تبدیل می‌شود. فرهنگ عرفی ما در یک نگاه کلی بلوغ را با احتیاط شدید و به صورت خاموش برگزار می‌کند و متاسفانه در برخی شوون قومی آن را پدیده‌ای مزموم یا خجالت‌آور می‌شناسند
تحقیقات تطبیقی نشان می‌دهد حداقل 20 درصد نوجوانان جامعه از تغییرات جسمی و روحی بلوغ به نگرانی جدی دچار می‌شوند. عبدالرضا فارسی
گروهی از نوجوانان که از سوی والدین، مربیان و کارکردهای اجتماعی با این نوع تغییرات آشنا نشده‌اند، از آنها دچار ترس، اندوه و حتی افسردگی می‌گردند و از خود می‌پرسند این چه اتفاقی است که برای من میافتد، آیا طبیعی است؟ آیا برای همه اتفاق میافتد؟ مبادا برایم مشکلی ایجاد کند. در حقیقت نوجوان به دلیل ناآگاهی دوره بلوغ را با ترس و اضطراب طی می‌کند و بتدریج قدرت تطبیق با شرایط متغیر آن را از دست می‌دهد. اینجاست که آسیب‌های رفتاری در کمین وی قرار می‌گیرد و تباهی‌های زندگیش را رقم می‌زند. باید والدین با زبانی ساده و بدون پیچیدگی شرایط بلوغ را برای نوجوان تشریح کنند و به او اطلاعاتی متناسب با سن و پیشرفت مراحل بلوغ ارائه کنند. نوجوان تازه بالغ باید پیش از شروع تغییرات عمده جسمی به آنها آگاه باشد و بداند دیگر کودکی خردسال یا نوجوانی سر به هوا نیست و برای خود آقا یا خانمی شده که جامعه و اطرافیانش انتظارهایی متناسب از وی دارند. از آنجا که بسیاری از والدین به دلیل موانع فرهنگی یا براساس شرمی نابه‌جا از ارائه توضیحات کامل و جامع در این باره خودداری می‌کنند، آموزش‌های اجتماعی درباره بلوغ اهمیتی دو چندان می‌یابند.
نیازهای اساسی
استقلال یکی از مسائل بلوغ و به طور کلی دوره نوجوانی است. مرزهای این استقلال در حوزه‌‌های رفتاری، عاطفی و مالی باید کاملا مشخص باشد و آزادی‌های متناسبی برای نوجوانان ایجاد کند. او می‌‌خواهد از قید و بندهای کودکی رها شود و احساس‌ها و موقعیت‌های جدید را شخصا تجربه کند؛ چرا که توانایی‌های جدیدش که از بلوغ فکری، عاطفی و جسمی ناشی می‌شود وی را به این کار تشویق می‌کند. جلوگیری از این آزادی‌های ذاتی که نوجوان معنای آن را دریافته و بوضوح احساس می‌کند نتیجه منفی بر جای خواهد گذاشت؛ روان‌شناسان توصیه می‌کنند آزادی‌ها متناسب با سن نوجوانی به وی اعطا شود به گونه‌ای که نه به مهارگسیختگی بینجامد و نه احساس کند زیر سلطه است و دیگران برایش تصمیم‌گیری می‌کنند.
استقلال و آزادی‌های مشروع و متناسب تنها یکی از این نیازهاست و والدین باید درباره تغذیه، پوشاک، استحمام، نظافت فردی، ورزش، گردش و روابط خانوادگی و دوستانه وی نیز توجه کافی داشته باشند. رفع نشدن یک یا چند نیاز خاص یا ارضا و اقناع نشدن نوجوان از آنها پایه‌ای برای پرخاشگری، عصیان، مهار گسیختگی و عقده‌های روانی یا به صورت معکوس انزوا و افسردگی وی می‌شود.
